Wiersz o tym, że nawet najgorszy nikczemnik jest częścią całego stworzenia i ma w sobie choćby najmniejszą iskrę boskości, która tlić się w nim będzie po wieczność.

Wiersz o umiejętnym braniu od życia dokładnie tyle ile na ten moment potrzebujemy, nic więcej ponad to co jesteśmy w stanie uradzić -recepta na prawdziwą obfitość.

Wiersz o kompleksach, które towarzyszą nam niekiedy całe życie, sabotują szczęście, burzą poczucie własnej wartości, sprawiają, że nie żyjemy pełnią życia.

Wiersz o przechodzeniu ludzkości z Ery Ryb do Ery Wodnika, która się wiąże ze zmianą świadomości człowieka i praw, według których żyli ludzie przez ostatnie tysiąclecia.

Wiersz o życiu w poczuciu bezpieczeństwa i zaufaniu, o emanowaniu energią mocy, sprawczości i władzy nad własnym życiem.

Wiersz o idei uzdrawiania, która jakkolwiek zaszczytna, nie miałaby możliwości zaistnienia jeśli nie byłoby chorób, zaburzeń, grzechu.

Wiersz o umiejętności jaką jest wypowiadanie się, formułowanie własnych myśli, negocjowanie, słowne wyrażanie tego co mamy w głowie aby zabrzmiało tak jak chcemy.