Wiersz o umiejętności mówienia, o możliwościach porozumiewania się z drugim człowiekiem jakich nie posiadają np. zwierzęta, o tym, że warto to docenić.

Wiersz o niemożności ruszenia do przodu, osiągania celów i realizowaniu pragnień, o blokadach, które sabotują nasze zmierzanie w kierunku upragnionego szczęścia.

Wiersz o tym, że żadna mądrość ani wartość tego świata nic nie znaczy jeśli jest uważana za cel sam w sobie i gdy towarzyszy temu strach, że bez niej znaczymy niewiele.

Wiersz o pogodzeniu się z tym z czym dotąd walczyliśmy, o akceptacji i odpuszczeniu na rzecz wewnętrznego spokoju, ulgi, odetchnięcia.

Wiersz o trwaniu w programie “Syzyfa”, o niezrealizowanym pragnieniu zdobycia miłości, pieniędzy, uwagi, poprzez mozolną i niedającą wymiernych efektów pracę.

Wiersz o prawdziwej naturze człowieka, która jest cudowna, anielska lecz bardzo często z różnych względów nieodkryta i nieuświadomiona.

Wiersz o byciu kreatorem własnego życia. O zaufaniu, że nic nie dzieje się bez przyczyny i że w życiu nie ma czegoś takiego jak brak, niedostatek czy klęska.

Wiersz o ogromnej wartości tego czym jest samoświadomość, samopoznanie, jakim jest ogromnym darem, najcudowniejszym prezentem jaki możemy sobie sami podarować.