Wiersz o cudownej mocy jaką ma świadomość, która nie podlega gwiazdom, horoskopom ani przeznaczeniu lecz je tworzy. Świadomość jest nadrzędna.

Wiersz o zasadności istnienia zła, bez którego nie mogłoby istnieć dobro, tak bowiem działa dualna mechanika ludzkiej rzeczywistości.

Wiersz o obdarowaniu należną wartością uwagą i uznaniem tego co w tym momencie posiadamy i kim jesteśmy, jako fundament w doświadczaniu obfitości każdego dnia.

Wiersz o przemianie, która przenika człowieka na wskroś, takiej po której już nigdy nie jesteśmy tacy jak dawniej.

Wiersz o porzuceniu starych metod walki, wychodzenia z niepasujących do nas przestrzeni nieszczęścia i przemocy na rzecz rozwijania świadomości o swojej własnej boskości.

Wiersz o ciągłych zmianach, dokonujących się w każdym człowieku, które sprawiają, że perspektywa, z jaką patrzy na świat, też się wciąż zmienia, powodując, że na cokolwiek patrzymy, robimy to zawsze pierwszy raz.

Wiersz o powiązaniu tego co pamiętamy z tym, kim jesteśmy. W miarę tego jak się zmieniamy, zauważać i zapamiętywać będziemy inne rzeczy.

Wiersz o syrenie, która przechodzi transformację wychodząc z wody na ląd. Jest to analogia ukazująca przejście ludzkości z ery ryb do ery wodnika.