Wiersz o zmysłach jakie posiada człowiek.

Wiersz o tym jak szczegół może być powodem sporów pośród całkiem rozumnych ludzi, jak chęć uzyskania racji zaczyna być celem samym w sobie, zaburzając jasną ocenę.

Wiersz o jednym z najważeniejszych elementów szczęśliwego i satysfakcjonującego życia jakim jest zachwyt, patrzenie na świat i to co się dzieje z entuzjazmem i radością.

Wiersz o tym, że każdy człowiek widzi rzeczywistość inaczej, według tego kim sam jest i jakie zapisy “siedzą” w jego podświadomości.

Wiersz o właściwym poczuciu swojej wartości, tego co jest w każdym człowieku nieskończone i niezniszczalne, co mamy szansę w ciągu całego życia poznawać i rozwijać.

Wiersz o rzeczach niewidzialnych, które istnieją pomimo, że ich nie odbieramy swoimi ludzkimi zmysłami.

Wiersz o odkrywaniu na nowo otaczającego nas świata, oczami nie dziecka ale dorosłego człowieka, którego perspektywa jest już inna -bogatsza, pełniejsza.

Wiersz o złamanym sercu, które może być złamane tylko wtedy gdy sami o nie nie dbamy lecz oddajemy pod opiekę w ręce innej osoby.