Indywiduum

Nie jesteśmy tacy sami

nikt się nie powtarza

Inne rzeczy uwielbiamy

by iść z nimi do ołtarza

Lubimy swoje drobnostki

tak wiele dla nas znaczą

Mamy swoje słabostki

co z duszy się wynieść nie raczą

W sercu swe skarby nosimy

krew je tlenem zasila

Każdy kochany szczegół

życie codziennie umila


Każdy człowiek ma swoje indywidualną specyfikę. Czegoś bardzo chce od samych narodzin. Dla realizacji tego żyje, dla poznania tego żyje, dla zmaterializowania, urzeczywistnienia, doświadczania itp. Rodząc się, posiada, zna, doświadcza przeciwne. Nasz ulubiony napój smakuje najbardziej wówczas gdy go jakiś czas nie piliśmy. Jeśli byśmy go pili non stop, to by nam zbrzydło, straciłoby swój urok. Na tym polega życie – na balansowaniu od-do. Na zdobywaniu i pozbawianiu się, na wdechu i wydechu, skurczu i rozkurczu, ruchu i odpoczynku.

Najnowsze wiersze

Obraz
...
Dziękuję
...
Relacja
...

Kategorie