Wiersz o historii każdego człowieka, która jest zawsze żywa, zmienna, potrafi być zaskakująca i nieprzewidywalna. Nic bowiem nie jest stałe czy na zawsze. Nawet przeznaczenie.

Wiersz o poczuciu odpowiedzialności za własne szczęście, którego nikt nie może nam dać ale jeśli się go nauczymy nikt go nam też nie zabierze.

Wiersz o wpływie przemocy fizycznej doznanej w okresie dzieciństwa na już dorosłe kobiety, o ich życiu, które jest pozbawione wszelkiego smaku, barw, zachwytu.

Wiersz o tym jak codziennie przyciągamy ludzi, którzy w jakichś aspektach są z nami kompatybilni, z którymi pasujemy na poziomie podświadomych praogramów, zachowań.

Wiersz o sposobie realizowania celów i marzeń, które tak potrafią zaślepić i zatruć codzienność, że to co miało być dla nas największym szczęściem przyczynia się do stopniowej destrukcji naszego świata.

Wiersz o porządku jaki powinien panować w naszej codziennej przestrzeni, w domach, pokojach, w piwnicach, na strychach. Jest to podstawa do dalszych działań.