Wiersz o znaczeniu liczb w kontekście numerologi i jej wpływu na losy człowieka.

Wiersz o tym, że nawet najgorszy nikczemnik jest częścią całego stworzenia i ma w sobie choćby najmniejszą iskrę boskości, która tlić się w nim będzie po wieczność.

Wiersz o przyjemnościach jakie może dostarczać ciało człowieka jeśli się je odpowiednio eksploruje, o możliwościach jakie oferuje każdemu kto potrafi je dostrzec.

Wiersz o tym co jest podstawą by żyć w prawdziwej obfitości, która jest niewyczarpana i nieograniczona dla każdego, z której można czerpać każego dnia na nowo.

Wiersz o myśli jako strukturze, na której budowany jest każdy wszechświat i z której powstaje człowiek.

Wiersz o uzdrawianiu tego co nas obciąża być może od pokoleń, co tak długo nam towarzyszy, że nawet nie wiemy, że może być inaczej, lepiej, spokojniej, radośniej.

Wiersz o poczuciu jedności z naturą, ze świadomością kolektywną drzew, o wyczuwalnym kontakcie z tymi istotami, których żywot jest często parokrotnie dłuższy od naszego.